Τρίτη 7 Δεκεμβρίου 2010

Ήλθον, είδον, απήλθον!


Έχω δυο μέρες που επέστρεψα, αλλά μόνο τώρα αξιώθηκα να το πάρω απόφαση να ασχοληθώ με το μπλογκ. Και πριν αρχίσετε αδιάκριτα πλάσματα να ρωτάτε που ήμουν και τι έκανα, ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Όπως όλοι ξέρουμε (ή τέλοσπάντων αυτοί που με παρακολουθείτε, μπααααααααα!) το αμόρε έφυγε και πήγε να υπηρετήσει τη μαμά Πατρίδα. Πριν από αυτό, επήλθε ο χωρισμός (ο Θεός να τον κάνει).

Εν πάσει περιπτώσει, την Παρασκευή που μας πέρασε ορκιζόταν. Eγώ τα κανόνισα στη δουλειά, έκλεισα εισητηριάκια και ετοίμασα τα μπαγκάζια μου για ένα ταξιδάκι αστραπή στην πρωτεύουσα.
Καλά... μέχρι να περάσει η βδομάδα πριν την ορκομωσία, είδα και αποείδα να μην καρφωθώ στο αμόρε, διότι ήθελα να του κάνω και surprise! Βέεεεβαια!
Τώρα θα αναρωτηθείτε, και με το δίκιο σας βέβαια, τι δουλειά είχα εγώ στην ορκομωσία του πρώην γκόμενου.. και πολύ καλά θα κάνετε! Αλλά αυτό δεν είναι της παρούσης, οκ? :Ρ

Δεν θα σχολιάσω το γεγονός ότι λόγω κίνησης κάναμε 2 ώρες να φτάσουμε στο στρατόπεδο, ούτε ότι φτάσαμε στο παραπέντε και παραλίγο να μην προλάβουμε την ορκομωσία, ούτε ότι παραλίγο να σκυλοβρίσω μια που της έκοβα -λέει- τη θέα (1,63 είμαι κυρά μου, δεν είμαι η Σκλεναρίκοβα για να μη βλέπεις), ούτε ότι λόγω πλήθους αλλά και απόστασης από τα παρατεταγμένα φαντάρια δεν βλέπαμε τίποτα, ούτε ότι δεν είδα το αμόρε κατά την παρέλαση διότι ήμουν από την αντίθετη πλευρά, ούτε ότι σπάσανε τα νεύρα μου συναρτήσει όοοοολων των παραπάνω. Όοοοοοχι!

Θα σχολιάσω άλλα πράγματα! Αμέεεε!
Πρώτον, τόσο κόσμο μαζεμένο δεν περίμενα να δω ποτέ στη ζωή μου..Μιλάμε λαοθάλασσα! Πρέπει να ήταν μαζεμένα πάνω από 10.000 άτομα-μόνο επισκέπτες. Επίσης, μου έκανε τεράστια εντύπωση η ευγένεια μερικών ανθρώπων. Να' ναι καλά οι άνθρωποι όπου και να είναι. 
Ένα πράγμα που παρατήρησα, είναι ότι όλοι οι φαντάροι είναι πανομοιότυποι! (μιλάμε για τρελή παρατηρητικότητα, όχι αστεία!) Δεν ξεχωρίζουν μεταξύ τους...τι χάλι μαύρο κι αυτό? Να πας να δεις το παιδί/αδερφό/γκόμενο/φίλο/ξάδερφο κτλ και να μη μπορείς να τον ξεχωρίσεις από τους υπόλοιπους! Τραγικό! Και σπαστικό επίσης!


Η διαδικασία της ορκομωσίας δεν ήταν και τίποτα το συγκλονιστικό. Περίμενα και εγώ να δω κάτι σε υπερθέαμα βρε αδερφέ, αλλά μάπα το καρπούζι...
Όταν φτάσαμε εμείς, είχαν ήδη παραταχθεί τα φαντάρια. Μετά άρχισε μια ψαλμωδία, την οποία ακολούθησε ένας σύντομος -ευτυχώς- λόγος (από κάποιο καραβανά φαντάζομαι). Στη συνέχεια, τα φαντάρια είπαν τον όρκο τους, αλλά εγώ δεν το θυμάμαι (είμαι τραγική το ξέρω) επειδή εκείνη την ώρα πάσχιζα να τραβήξω βίντεο και δεν μπορούσα να κάνω 10 πράγματα ταυτόχρονα: ρυθμική (τέντωμα στις μύτες των ποδιών), μαγνητοσκόπηση, αυτο-ψυχανάλυση (προσπάθεια να συγκρατήσω τα νεύρα μου), αυτοίαση (πονούσε το χέρι από την τενοντίτιδα) ΚΑΙ να παρακολουθώ και την ορκομωσία.
Την ώρα που λέγανε το "ζήτω το έθνος" κτλ, δεν πρόλαβα να το τραβήξω, διότι η κάμερα έκανε νούμερα και έκλεινε όποτε της κάπνιζε, με αποτέλεσμα να την ανοιγοκλείνω κάθε τόσο, μπας και πάρει μπρος.


Το επόμενο στάδιο ήταν η παρέλαση. Όπως είπα και πριν, δεν είδα τίποτα, αφενός γιατί όλοι μοιάζανε, αφετέρου γιατί ήμουνα από την απέναντι πλευρά, plus ότι είχαμε τον ήλιο να μας βαράει στο δόξα πατρί. Το μόνο θετικό ήταν, πως την ώρα που περνούσε από μπροστά μας το αμόρε, είχα εντελώς ΤΥΧΑΙΑ ανοιχτή την κάμερα και τον τράβηξα. Τώρα για το αν φαίνεται, θα σας γελάσω!
Δεν σας κρύβω πως την ώρα που παρέλαυναν οι φαντάροι συγκινήθηκα ελαφρώς, όχι από περηφάνεια και τέτοια χαζά, αλλά από θλίψη που τους στερούνε με το "έτσι θέλω" ένα χρόνο από τη ζωή τους. Ε καλά... μπορεί να συγκινήθηκα και λίγο από περηφάνεια! :Ρ


Αφού τελείωσε και αυτό, μπορούσαμε επιτέλους να δούμε τα στρατευμένα νιάτα! Προσπαθούσα να ξεχωρίσω τη φάτσα του αμόρε ανάμεσα στα διερχόμενα χακοντυμένα πρόσωπα, αλλά τίποτα... Ώσπου σε μια φάση ακούω κάποιον να λέει: "Να ο ...!" Και κάνω εγώ "Πού???????" με το βλέμμα πανικόβλητο, να ψάχνει εναγωνίως να τον βρει. Με το που τον εντοπίζω, χωρίς να το σκεφτώ και χωρίς να ελέγχω την αντίδραση και τις κινήσεις μου, βάζω μια τρεχάλα και πάω και πέφτω πάνω του, ενώ ταυτόχρονα κρέμομαι από το λαιμό του. Τώρα που το σκέφτομαι, πάλι καλά που πατούσε σταθερά, γιατί άνετα θα μπορούσαμε να έχουμε σαβουριαστεί στο χώμα. :Ρ
Φιλιά, αγκαλιές, κακό...
Η αλήθεια είναι πως δεν περίμενα να έχω τέτοια αντίδραση... Ναι μεν μου είχε λείψει, αλλά δεν περίμενα να εκδηλωθώ τοιουτοτρόπως!


Τελοσπάντων, αφού τον άφησα επιτέλους από τα χέρια μου (:Ρ) χαιρέτισε και τους υπόλοιπους. Μετά έπρεπε να τον περιμένουμε να πάρει το αδειόχαρτο. Περιμένοντας λοιπόν στην πύλη, τσέκαρα όλους τους φαντάρους μην τύχει και περάσει ο δικός μας και δεν τον δω. Αφού λοιπόν μου είχαν βγει τα μάτια, σε κάποια φάση σκέφτομαι "Πω ρε φίλε...έπηξα με τόσο χακί!" Και στο καπάκι, τρώω την εξής φλασιά: "Φαντάσου... έπηξα εγώ που τους βλέπω ένα μισάωρο... αυτοί που βλέπουν χακί 24/7, πώς ακριβώς την παλεύουν?"

Τα υπόλοιπα είναι ιστορία: γυρίσαμε σπίτι, οι υπόλοιποι αποχώρησαν "διακριτικά" ("βάλε τα κλειδιά από μέσα και τράβα το σύρτη", τάδε έφη η θεία, η οποία μας φιλοξενούσε όλους) και μείναμε μόνοι μας. Τον είδα κάποιες ώρες, αλλά δεν ήταν αρκετές, αφού την επόμενη μέρα, πρωί πρωί με τη δροσούλα, πήρα το αεροπλανάκι απο το Ελευθέριος Βενιζέλος και γύρισα πίσω.

Και κάπως έτσι, λοιπόν, αναμένουμε την επόμενη άδεια.... :)



Τσιμπάτε και ένα τραγουδάκι που κολλάει στην περίσταση



16 προσπάθειες διάσωσης:

Γαμάει και Δέρνει είπε...

Είναι που κατα τα άλλα χώρισες. Χαζή! Ε χαζή!

Και καλά, πήγες, γιατί δεν είπες τίποτα; Ξες τι καλη παρέα είμαι εγώ; Ειδικά μέσα σε στρατόπεδα! Την άλλη φορά παρακαλώ να με ενημερώσεις να σε περιμένω να πάμε μαζί!

Λόλα είπε...

Γαμαει και Δερνει μου
Ο χωρισμος μου ειναι για γελια και για κλαμματα...ασε!
Βασικα, αν επρεπε να το χαρακτηρισω καπως, θα το ονομαζα "ελευθερη σχεση". :Ρ

Που να το ηξερα βρε μαναρι μου, οτι ηθελες να παρεις ματ....εεεε, να μου κανεις παρεα, εννοουσα!
Την επομενη φορα θα σε εχω στα υποψιν μου!! ;)

Gaurakos είπε...

Όχι και τίποτα το συγλονιστικό καρδιά μου η ορκομωσία. Δηλαδή τι περίμενες; Να δεις τίποτα βεγκαλικά; Χαχαχαχαχα

Ο σύντομος λόγος που άκουσες από αυτόν που στο τέλος λέει Τα τρία "Ζήτω"... Είναι ο Διοικητής του Κέντρου.

Και να ξερες τι μου θύμησες σχετικά με την ορκομωσία (Δυο έκανα, μια ως Φαντάρος όπως όλοι και μια ως Αλεξιπτωτιστής) Και τα επισκεπτήρια...Δεν θυμάμαι να έχω κλάψει ποτέ ξανά με τόσο παράπονο και χαρά, όσο στο πρώτο επισκεπτήριο της οικογενειάς μου. Μάνα,πατέρας,αδέρφια)

Λόλα είπε...

@Gaurakos
Ε δεν ξερω... απλα δεν τα περιμενα τοσο χυμα και ανοργανωτα ολα...τι να σου πω!
Το σιγουρο ειναι οτι δεν περιμενα βεγγαλικα, για τον απλουστατο λογο οτι ηταν πρωι! Πως να δειξει το βεγγαλικο το πρωι? :Ρ

Ε αμα σου θυμισα τοσα πολλα, κανε βρε πουλακι μου μια αναρτηση κι εσυ..!
Και τωρα που το λες, ο δικος μου δεν εδειξε ιδιαιτερη συγκινηση..χμμμμ!

gnostosagnostos είπε...

Ρε αχορταγη...πόσες ώρες ήθελες να τον....δεις ; Ω
Χωρισμενη κοπέλα είσαι ! :Ρ

Η γαμαει και δέρνει ποτέ δεν κάνει μάτι....
Την κάνουν θα έλεγα :Ρ

geoaman είπε...

Εισαι καλο δρόμο μην ανησυχεις..
Τα σοου του στρατου ειναι γεγονος οτι έχουν χασει κατι απο την αιγλη τους τελευταία!

Gaurakos είπε...

Όταν λες χύμα; Τόσο χάλια; Ακόμα και η ορκομωσία; Έλεος!

Στρατιωτική ανάρτηση έχω κάνει εδώ http://gaurakos.blogspot.com/2010/08/blog-post_27.html

Μα δεν με παρακολουθείς όσο πρέπει,το μυαλό σου είναι στον γναγν...

Λόλα είπε...

@ gnag
Συγγνωμη που ειχα να τον δω 3 βδομαδες.. Επρεπε να αναπληρωσω το χαμενο χρονο, καταλαβαινεις! :Ρ

Οσο για τη Γ&Δ, δεν την ξερω προσωπικα, αλλα μπορω να το φανταστω! :)



@geoaman
Αααα..οκ! Γιατι νομιζα πως μονο εγω περιμενα να δω "την Αρτα και τα Γιαννενα" και αντ'αυτου μου φερανε το "Κωλοκοτρωνιτσι"! :Ρ
Τις καλησπερες μου! :)



@Γαυρακο μου
Δεν ξερω αν ηταν τοσο αισχος οσο πιστευω εγω, αλλα θεωρω πως θα επρεπε να ειναι λιγο πιο μεγαλοπρεπης...Την αναρτηση την ειχα διαβασει, αλλα δεν λεει πουθενα για ορκομωσια! :Ρ

Οσον αφορα το μυαλο μου, περιστρεφεται γυρω απο πασης φυσεως γκομενακια.. το γναγ τον εχω για πρωινο! :Ρ :Ρ :Ρ

Ανώνυμος είπε...

Αι μαρη και προσπαθουσαμε τις προαλλες να σε κανουμε να νιωσεις καλυτερα που χώρισες!

Βλαμμενη!

Ετσι μαρη χωριζουν οι ανθρωποι;

Μας δουλευεις κι εμεις καθομαστε εδω και σου κανουμε αέρα!

Αντε καλα περασες παλι!

Καλη αρχη στη συνέχεια με τον πρωην!

φιλια

ΦΟΥΛΗ είπε...

Κοριτσάκι μου μέσα σου εσύ ξέρεις τι θα κάνεις με την σχέση σου,καλά έκανες και πήγες στην ορκωμοσία ει ναι και αυτό μια εμπειρία!!
Να περνάς καλά, και όποτε θες σκούντα με, ξέρεις εσύ...
φιλιά πολλά καλή μου,άρε Κρήτη αθάνατη.....

Gaurakos είπε...

Είπα στο προηγούμενο σχόλιο "στρατιωτική ανάρτηση" δεν μίλησα απκλειστικά για ορκομωσία. Και στο πρώτο σχόλιο που έκανα, σχετικά με το πρωτο επισκεπτήριο, με βάση την λαχτάρα σου να τον δεις. Άλλωστε τι να περιγράψει κάποιος από την ημέρα της ορκομωσίας του; Ότι μέχρι να συνηθίσει το χέρι στην εκπαίδευση ορκομωσίας, έκανε ό ένας μασάς στον άλλον στον δεξιό ώμο και δεξιό αγκώνα; Από το υψώσατε την δεξιά.

Πρωινό τον Γναγν; Με βαρύ στομάχι ξεκινάς, την ημέρα σου. Πάσης φύσεως γκομενάκια; Όπως...;

mahler76 είπε...

φαντάροι εδώ, φαντάροι εκεί...Μια χαρά πέρασες. Όσο για τον "χωρισμό" δεν θα σχολιάσω.

Λόλα είπε...

@Coulita
Ρε, δεν σας δουλευω... αληθεια χωρισα! Απλα ο δικος μου χωρισμος ειναι λιγο σουρεαλ!
Ευχαριστω για τις ευχες κουκλα μου!
Φιλια πολλα πολλα!! :)


Φουλακι μου
Η περιπτωση μου ειναι λιγο πολυπλοκη. Η αληθεια ειναι πως αυτο που με ωθησε να παω στην ορκομωσια ηταν η εξης σκεψη "Τρια χρονια μαζι, μια φορα θα ορκιστει, οτι και να γινει, ας θυμαται τουλαχιστον οτι ημουν εκει".Αυτο!
Θα σε σκουντηξω... εννοια σου!
Και που εισαι.. κανονισε κανενα ταξιδακι, βρε!! ;)


@Γαυρακο
παιδι μου, σιγα! Με πηρες παραμαζωμα! Ενα ενα!
Ειπες "στρατιωτικη αναρτηση", εγω εννοησα "ορκομωσια".. και εσυ τι περιμενες 4 το πρωι που σου απαντησα? Να θυμαμαι λεπτομερειες? :Ρ
Επισης, οσον αφορα τον γναγ και τα λοιπα γκομενακια, δεν μπορουμε να πουμε μια μαλακια, αμεσως να με παρεις στα σοβαρα! Μα ακομα να με μαθεις? Τς τς τς!
:Ρ :Ρ


@μαλερακο
2.500 φανταροι και κατι ψιλα, αλλα εμενα ενας με ενοιαζε! ;)
Οσο για το "χωρισμο", πολυ καλα κανεις και δεν σχολιαζεις! :Ρ :Ρ
Φιλια πολλα καλε μου!

Gaurakos είπε...

Κρίμα. Πολύ κρίμα.
Γναγν. Πάμε να φύγουμε, δεν μας θέλει ρε! Πλάκα μας κάνει. :P:P

Λόλα είπε...

Γαυρακο
να παρεις το γναγ και...
...να φυγετε! Να πατε αλλου!

:Ρ :Ρ :Ρ

Heliotypon είπε...

1. Μάλλον στην έδωσε η αγαμία...
2. Δεν έχεις ακούσει πώς τη λένε τη στολή στην αγγλική; "Uniform", δηλαδή όλα ένα. Πού να ξεχωρίσεις φάτσες και σουλούπια!
3. Τι περίμενες ν' ακούσεις και να δεις σε μιά ορκομωσία; Τα χορευτικά του Σαγιώρ ή τα βεγγαλικά και της παράτες της χούντας;