Δευτέρα 24 Οκτωβρίου 2011

Ποτέ μη λες "ποτέ"!

Σοφή κουβέντα αυτή τελικά. Το είδα να συμβαίνει και μάλιστα με πρωταγωνιστή τον ίδιο μου τον εαυτό. 

Τελικά διαπίστωσα πως μεγαλώνοντας, ο άνθρωπος αλλάζει. Φιλοσοφεί κάποια πράγματα και πολλές φορές καταλήγει να αυτοαναιρεί τα ίδια του τα "πιστεύω". Αν πριν κάποια χρόνια μου έλεγε κάποιος "Λόλα μου σε Χ χρόνια από τώρα, εσύ θα κάνεις αυτό και εκείνο και το άλλο", δεν υπήρχε περίπτωση να το πίστευα. Το πιο πιθανό θα ήταν να προσπαθούσα να τον πείσω πως δεν υπάρχει "ούτε μια στο εκατομμύριο" περίπτωση να συμβεί κάτι τέτοιο και φυσικά θα ανέλυα και τα επιχειρήματά μου και τους λόγους για τους οποίους "κόβω το κεφάλι μου".
Ε... πίστεψε με: με τα σημερινά δεδομένα το είχα χάσει το σκάλπ μου και δεν το ήξερα.

Αυτό που με τρομάζει περισσότερο από όλα όμως, δεν είναι το γεγονός πως άλλαξα άρδην κοσμοθεωρία, αλλά πως πλέον κάνω κάποια πράγματα εντελώς ενσυνείδητα. Δεν ξέρω τι πραγματικά συμβαίνει, ούτε πως ακριβώς προέκυψε και με ποιο τρόπο, αλλά θα τολμούσα να πω πως μερικές φορές δεν με αναγνωρίζω. Βέβαια, αυτό μόνο καλό μπορεί να είναι. Διότι έτσι σιγά σιγά ανακαλύπτω (πειραματιζόμενη η αλήθεια είναι) τον εαυτό μου όλο και βαθύτερα και διερευνώ τα όριά του. Τολμώ να πω πως μου αρέσει το νέο μου "εγώ", αν και μερικές φορές είναι τέρμα εγωιστικό. Νιώθω πως μέσα από όλη αυτή τη διαδικασία ατσαλώνω τον εαυτό μου.

Μπορεί όλο αυτό να φαίνεται ένα χάος σε κάποιον εξωτερικό παρατηρητή, αλλά προσωπικά, έχω βρει την ηρεμία μου. Καιρό είχα να αισθανθώ τόσο ήρεμη. Προσπαθώ να το απολαύσω για όσο κρατήσει και ειλικρινά εύχομαι να κρατήσει πολύ. Ήταν κάτι που πραγματικά το είχα ανάγκη. Είχα ξεχάσει πως είναι να είσαι "εσωτερικά" ατάραχος. 

Δεν ξέρω που θα με βγάλει όλο αυτό. Μπορεί να είναι φαινομενικά όλα και μόνο εγώ να βλέπω αλλαγές, οι οποίες ίσως και να μην υφίστανται. Δεν με νοιάζει όμως. Όλα για κάποιο λόγο γίνονται και προφανώς κάποιος λόγος υπάρχει για αυτά που διαδραματίζονται στη ζωή μου τον τελευταίο καιρό. Δεν ξέρω αν οι αλλαγές του χαρακτήρα μου θα είναι μόνιμες, αν τελικά θα μπορέσω να με χαλυβδώσω μια για πάντα, ξέρω καλά όμως πως όποιο και να είναι το αποτέλεσμα, κάτι θα έχω αποκομίσει από όλη αυτή τη διαδικασία. 

Και μιας και αναφερθήκαμε σε ατσάλια...

David Guetta ft Sia - Titanium


You shoot me down, but I won't fall.. I am titanium....