Πέμπτη 30 Δεκεμβρίου 2010

Πάει ο παλιός ο χρόνος!



Ε εντάξει, όχι ακόμα... Σε 24 ώρες όμως? :Ρ

Τι κάνετε αγάπες μου? Πως περάσατε αυτές τις μέρες?

Καταρχήν, να ζητησω συγγνώμη από όλους σας που δεν απάντησα στα σχόλια (θα το κάνω όμως κάποια στιγμή... μάλλον του..χρόνου). Αλλά δεν γινόταν.. ανωτέρα βία βλέπετε! 
Και τι εννοώ: αρχικά τα στρατευμένα νιάτα πήραν άδεια και ήρθαν, οπότε αντίο pc, αντίο internet, αντίο blog. Έπειτα, τις μέρες των Χριστουγέννων τις περάσαμε σε εξοχικό. Με το που γυρίσαμε πίσω δούλευα, όποτε που καιρός να ασχοληθώ? 

Και τώρα θα αναρωτηθείτε: Ωραία ,κυρά μου, όλα αυτά. Γιατί δεν ασχολείσαι τώρα?
Και θα απαντήσω ευθύς αμέσως! Αμ πως! :Ρ

Η προισταμένη ξηγήθηκε σπαθί για ακόμα μια φορά, έκανε τα μαγικά της (=επικόλληση ρεπό :Ρ) και έτσι αύριο πουρνό πουρνό (πολύ πουρνό όμως) πετάω. Πάω σπίτι μου... στη μαμά μου να με κανακέψει λίγο, στο μπαμπά μου, στον αδερφό μου, στους παππούδες και τις γιαγιάδες μου. Με νύχια και με δόντια έχω κρατηθεί να μην τους πω ότι θα πάω. Ναι καλά καταλάβατε! Θα τους κάνω surprise!!  :D
Από τη μια βαριέμαι να τρέχω, από την άλλη σκέφτομαι τη χαρά τους που θα με δουν ξαφνικά μπροστά τους (δεν θέλω σχόλια επί τούτου, νταξ? :Ρ) και ότι από τη στιγμή που μου δίνεται η ευκαιρία να κάνω Πρωτοχρονιά με τους δικούς μου, γιατί να μην το εκμεταλλευτώ?

Ακόμα δεν έχω φτιάξει τα πράγματά μου... βαριέμαι τρελά! Καλά.. μη φανταστείτε ότι θα μαζέψω την Άρτα και τα Γιάννενα. Ένα τζιν, 2-3 μπλούζες, καναδυό εσώρουχα, ένα ζευγάρι παπούτσια και έξω από την πόρτα! Σιγά μην κουβαλήσω ολόκληρη τη ντουλάπα μου για 4 μέρες! 

Επίσης, μην περιμένετε να δείτε καμία new year's resolutions list από την αφεντιά μου. Ποτέ δεν έκανα, γιατί ήξερα ότι ποτέ δεν πρόκειται να την τηρήσω. Το μόνο που θέλω από τη νέα χρονιά είναι το πτυχίο μου. (Ακούς Άγιε Βασίλη? Κάνε κάτι επιτέλους!!!)  


Εύχομαι σε όλους σας Καλή Χρονιά, με υγεία, αγάπη, ευτυχισμένες στιγμές, έρωτα και σεξ! Πολύ σεξ!
Ε... και κανένα λεφτό δεν θα μας χάλαγε!

Το 2011 που έρχεται να σας φέρει ό,τι επιθυμείτε και ό,τι ίσως σας στέρησε το 2010 που σιγά σιγά μας αποχαιρετά.

Ααααα! Και μην ξεχάσετε να φιληθείτε κάτω από το γκι! :Ρ



Πατήστε το play και αφεθείτε στην υπέροχη μελωδία του!
Φιλιά πολλά! Τα λέμε του χρόνου! :Ρ



Παρασκευή 24 Δεκεμβρίου 2010

Να τα πούμε;



Καλά Χριστούγεννα με υγεία και αγάπη σε όλους σας!!!
Εύχομαι από καρδιάς, να περάσετε υπέροχα με τους ανθρώπους που αγαπάτε και σας αγαπούν!

Χρόνια Πολλά!!!

Κυριακή 19 Δεκεμβρίου 2010

Ποιος ήρθε?



Ήρθαν, λέει, τα Χριστούγεννα... Ποια Χριστούγεννα? Πότε.?
Εγώ δεν έχω καταλάβει τίποτα τέτοιο.
Από τη μια ο καιρός που δεν λέει να βάλει λίγο κρύο, από την άλλη ο ανύπαρκτος στολισμός, ε.. δεν θέλεις και πολύ για να μην μπεις στο κλίμα των Χριστουγέννων.

Δεν στόλισα ακόμα. Ο λόγος είναι άκρως ηλίθιος: έχω το δέντρο στο πατάρι και δεν φτάνω για να το κατεβάσω. Πρέπει κάποια στιγμή να καβατζώσω κανένα ψηλό φίλο μου να μου κάνει τη χαμαλοδουλειά, αλλά μέχρι να να βρω κάποιον, μάλλον θα έχει φτάσει η Τσικνοπέμπτη. 

Κατα τ' άλλα δουλειά και άγιος ο θεός! Δεν τις μπορώ αυτές τις μέρες... με βαράνε στα νεύρα! Όλοι θυμούνται τελευταία στιγμή πως πρέπει να ψωνίσουν δώρα, φαγώσιμα, στολίδια και τα λοιπά τζίρτζιλα. Ειδικά, αυτό το εορταστικό ωράριο στο λαιμό μου κάθεται. Σήμερα δούλευα (είπα ότι μισώ το εορταστικό ωράριο? ) και μαζευτήκανε όλοι στο κλείσιμο. Μάλιστα μία με είπε και "Μαντάμ"!!! Αι μωρή από δω, που θα με πεις και μαντάμ, 24 χρονών πιπινάκι (Μάρκο ακούς? :Ρ)! Σαν τσατσά ένιωσα! Έλεος! 

Η μεγάλη γκρίνια βέβαια υπάρχει γιατί δεν έχω το ρεπό μου την Τρίτη όπως -λανθασμένα- υπολόγιζα, αλλά την παραμονή των Χριστουγέννων. Και θα μου πεις εσύ τώρα "Βρε αχάριστο πλάσμα, θα κάνεις τριήμερο και γκρινιάζεις?" και θα έχεις, όχι ένα, αλλά 2011 δίκια. Ναι, και όμως γκρινιάζω γιατί δουλεύω σερί από την περασμένη Τρίτη και ως την Πέμπτη θα μου φανεί αιώνας. 

Βέβαια, μέσα σε όλη αυτή τη γκρίνια και τη μιζέρια, υπάρχουν και κάποια καλά:
1ον) το ρεπό την παραμονή, διότι θα γλιτώσω το μεγάλο παλούκι των ημερών (χεχε!)
2ον) σήμερα έγινε η κλήρωση -όχι του κρατικού λαχείου "3 στους 4 κερδίζουν" - αλλά των ετήσιων αδειών. Βέεεεεβαια... εμείς, αρχής γενομένης από φέτος, κάνουμε κλήρωση για το πότε θα πάρουμε άδεια. Αυτό γίνεται γιατί κάποιοι παίρνουν άδεια συγκεκριμένες πάντα ημερομηνίες και αυτό είναι άδικο για τους υπόλοιπους. Εγώ ήθελα άδεια δυο συγκεκριμένες ημερομηνίες όπως και δήποτε

Πριν τραβήξω τα μαγικά χαρτάκια, ρωτάω την προισταμένη (η οποία γενικά, δεν μου χαλάει χατήρι) "Και εγώ τώρα που θέλω άδεια συγκεκριμένες μέρες τι θα γίνει?" για να πάρω την απάντηση που δεν άφηνε περιθώρια "Είτε θέλεις, είτε όχι, δεν γίνεται τίποτα." Τι να έκανα κι εγώ? Αποφάσισα να πιω "το πικρόν ποτήριον τούτο" και τραβάω το πρώτο χαρτάκι. Το ανοίγω και ω! του θαύματος είναι η μία από τις δυο ημερομηνίες που θέλω!! Γουρλώνω τα μάτια, μην πιστεύοντας αυτό που βλέπω. Χαρούμενη τραβάω και το δεύτερο χαρτάκι και OMG! Εκεί αναγράφεται η δεύτερη ημερομηνία!! Μιλάμε για τρελή κωλοφαρδία, όχι αστεία!! :D Μήπως να πάρω κανένα λαχείο, να παίξω ένα Τζόκερ, ένα Στοίχημα, κάτι? :Ρ

Θέλω να πάω βόλτα, να δω τις Χριστουγεννιάτικα στολισμένες βιτρίνες, να κάνω κανένα ψώνιο, να πιω ζεστή σοκολάτα σε μια χουχουλιάρικη καφετέρια, να φάω κάστανα, τέτοια πράγματα... Να νιώσω λίγο το Christmas feeling βρε αδερφέ!


Κάτσε να το βάλω να παίζει μπας και μου έρθει λίγη μυρωδιά Χριστουγέννων! 
(Αυτό, ως απάντηση σε όλους εσάς που με δουλεύετε!! Αγάαααααπες μου εσείς!! :-* )

Αααα..! Να δείτε οπωσδήποτε την -ανατρεπτική θα έλεγα- ταινία του Tim Burton "Nightmare Before Christmas", όπως επίσης και το "A Christmas Carol" , στην οποία διαδραματίζεται η ιστορία του γνωστού Σκρουτζ. 

Αυτά για την ώρα... Φαντάζομαι πως θα κάνω εορταστική (μπλιάχ!) ανάρτηση, οπότε δεν εύχομαι από τώρα "Καλά Χριστούγεννα".
Φιλιάαααααααα!!!





Άσχετο: σκέφτομαι να πάρω αυτό το κινητό. Για πείτε γνώμες!

Πέμπτη 9 Δεκεμβρίου 2010

Το κέρατό μου μέσα!


Ανοίγω το λαπτοπ και βλέπω πως η μπαταρία έχει πρόβλημα... Λέω "Σκάλωμα θα έφαγε, ας βγάλω το φορτιστή". 
Βάλε-βγάλε ο φορτιστής... τίποτα!!

Λέω "οκ... μάλλον έφαγε σκάλωμα το pc γενικά... κάτσε να κάνω ένα restart".
Και έκανα.. και ένα και δύο και τρία... πάλι τίποτα!

Έβγαλα και τη μπαταρία και την ξαναέβαλα, ξανά μανά τίποτα...

Αν υποψιαστώ πως μου χάλασε η μπαταρία....δεν ξέρω κι εγώ τι θα γίνει..

Και επειδή των φρονίμων τα παιδιά, πριν πεινάσουν μαγειρεύουν, έκανα μια γρήγορη έρευνα αγοράς να δω τι υπάρχει από μπαταρίες.. Ε λοιπόν, σας πληροφορώ ότι στην ελληνική αγορά η μπαταρία αυτή δεν "παίζει"... Κοίταξα και στο e-bay, κάτι βρήκα εκεί, αλλά πρέπει να "χώσω" κάποιον να μου κάνει την παραγγελία, διότι εγώ έχω μαύρα μεσάνυχτα από shipping, bids, paypal και τα ρέστα. Και πριν μου πείτε "hellooooooooo, στο site της εταιρίας κοίταξες?" να σας ενημερώσω πως το ελληνικό site είναι για τα μπάζα εντελώς... Αι σιχτίρι δηλαδή!

Εκτός αυτού, είμαι στα πρόθυρα κρυολογήματος: φτερνίζομαι συνέχεια και η μύτη μου τρέχει... Αυτό μας έλειπε τώρα! Όλα τα' χε η Μαριορή...

(Επίσης, ο άλλος βγήκε εξοδούχος σήμερα και σαν να ζορίστηκε η αφεντιά μου... Καλά δεν ήταν μέσα στο στρατόπεδο? Γιατί τους δώσανε έξοδο? Αφού σήμερα το πρωί μπήκε..!)
Αυτό ελπίζω να μη φαίνεται πολύ! :Ρ

Και ναιmarco ), πάλι έχω τα νεύρα μου!!!
Πάω να φάω λίγη σοκολάτα μπας και καλμάρω... Γκρρρρρρρρρρρ!!

Τρίτη 7 Δεκεμβρίου 2010

Ήλθον, είδον, απήλθον!


Έχω δυο μέρες που επέστρεψα, αλλά μόνο τώρα αξιώθηκα να το πάρω απόφαση να ασχοληθώ με το μπλογκ. Και πριν αρχίσετε αδιάκριτα πλάσματα να ρωτάτε που ήμουν και τι έκανα, ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Όπως όλοι ξέρουμε (ή τέλοσπάντων αυτοί που με παρακολουθείτε, μπααααααααα!) το αμόρε έφυγε και πήγε να υπηρετήσει τη μαμά Πατρίδα. Πριν από αυτό, επήλθε ο χωρισμός (ο Θεός να τον κάνει).

Εν πάσει περιπτώσει, την Παρασκευή που μας πέρασε ορκιζόταν. Eγώ τα κανόνισα στη δουλειά, έκλεισα εισητηριάκια και ετοίμασα τα μπαγκάζια μου για ένα ταξιδάκι αστραπή στην πρωτεύουσα.
Καλά... μέχρι να περάσει η βδομάδα πριν την ορκομωσία, είδα και αποείδα να μην καρφωθώ στο αμόρε, διότι ήθελα να του κάνω και surprise! Βέεεεβαια!
Τώρα θα αναρωτηθείτε, και με το δίκιο σας βέβαια, τι δουλειά είχα εγώ στην ορκομωσία του πρώην γκόμενου.. και πολύ καλά θα κάνετε! Αλλά αυτό δεν είναι της παρούσης, οκ? :Ρ

Δεν θα σχολιάσω το γεγονός ότι λόγω κίνησης κάναμε 2 ώρες να φτάσουμε στο στρατόπεδο, ούτε ότι φτάσαμε στο παραπέντε και παραλίγο να μην προλάβουμε την ορκομωσία, ούτε ότι παραλίγο να σκυλοβρίσω μια που της έκοβα -λέει- τη θέα (1,63 είμαι κυρά μου, δεν είμαι η Σκλεναρίκοβα για να μη βλέπεις), ούτε ότι λόγω πλήθους αλλά και απόστασης από τα παρατεταγμένα φαντάρια δεν βλέπαμε τίποτα, ούτε ότι δεν είδα το αμόρε κατά την παρέλαση διότι ήμουν από την αντίθετη πλευρά, ούτε ότι σπάσανε τα νεύρα μου συναρτήσει όοοοολων των παραπάνω. Όοοοοοχι!

Θα σχολιάσω άλλα πράγματα! Αμέεεε!
Πρώτον, τόσο κόσμο μαζεμένο δεν περίμενα να δω ποτέ στη ζωή μου..Μιλάμε λαοθάλασσα! Πρέπει να ήταν μαζεμένα πάνω από 10.000 άτομα-μόνο επισκέπτες. Επίσης, μου έκανε τεράστια εντύπωση η ευγένεια μερικών ανθρώπων. Να' ναι καλά οι άνθρωποι όπου και να είναι. 
Ένα πράγμα που παρατήρησα, είναι ότι όλοι οι φαντάροι είναι πανομοιότυποι! (μιλάμε για τρελή παρατηρητικότητα, όχι αστεία!) Δεν ξεχωρίζουν μεταξύ τους...τι χάλι μαύρο κι αυτό? Να πας να δεις το παιδί/αδερφό/γκόμενο/φίλο/ξάδερφο κτλ και να μη μπορείς να τον ξεχωρίσεις από τους υπόλοιπους! Τραγικό! Και σπαστικό επίσης!


Η διαδικασία της ορκομωσίας δεν ήταν και τίποτα το συγκλονιστικό. Περίμενα και εγώ να δω κάτι σε υπερθέαμα βρε αδερφέ, αλλά μάπα το καρπούζι...
Όταν φτάσαμε εμείς, είχαν ήδη παραταχθεί τα φαντάρια. Μετά άρχισε μια ψαλμωδία, την οποία ακολούθησε ένας σύντομος -ευτυχώς- λόγος (από κάποιο καραβανά φαντάζομαι). Στη συνέχεια, τα φαντάρια είπαν τον όρκο τους, αλλά εγώ δεν το θυμάμαι (είμαι τραγική το ξέρω) επειδή εκείνη την ώρα πάσχιζα να τραβήξω βίντεο και δεν μπορούσα να κάνω 10 πράγματα ταυτόχρονα: ρυθμική (τέντωμα στις μύτες των ποδιών), μαγνητοσκόπηση, αυτο-ψυχανάλυση (προσπάθεια να συγκρατήσω τα νεύρα μου), αυτοίαση (πονούσε το χέρι από την τενοντίτιδα) ΚΑΙ να παρακολουθώ και την ορκομωσία.
Την ώρα που λέγανε το "ζήτω το έθνος" κτλ, δεν πρόλαβα να το τραβήξω, διότι η κάμερα έκανε νούμερα και έκλεινε όποτε της κάπνιζε, με αποτέλεσμα να την ανοιγοκλείνω κάθε τόσο, μπας και πάρει μπρος.


Το επόμενο στάδιο ήταν η παρέλαση. Όπως είπα και πριν, δεν είδα τίποτα, αφενός γιατί όλοι μοιάζανε, αφετέρου γιατί ήμουνα από την απέναντι πλευρά, plus ότι είχαμε τον ήλιο να μας βαράει στο δόξα πατρί. Το μόνο θετικό ήταν, πως την ώρα που περνούσε από μπροστά μας το αμόρε, είχα εντελώς ΤΥΧΑΙΑ ανοιχτή την κάμερα και τον τράβηξα. Τώρα για το αν φαίνεται, θα σας γελάσω!
Δεν σας κρύβω πως την ώρα που παρέλαυναν οι φαντάροι συγκινήθηκα ελαφρώς, όχι από περηφάνεια και τέτοια χαζά, αλλά από θλίψη που τους στερούνε με το "έτσι θέλω" ένα χρόνο από τη ζωή τους. Ε καλά... μπορεί να συγκινήθηκα και λίγο από περηφάνεια! :Ρ


Αφού τελείωσε και αυτό, μπορούσαμε επιτέλους να δούμε τα στρατευμένα νιάτα! Προσπαθούσα να ξεχωρίσω τη φάτσα του αμόρε ανάμεσα στα διερχόμενα χακοντυμένα πρόσωπα, αλλά τίποτα... Ώσπου σε μια φάση ακούω κάποιον να λέει: "Να ο ...!" Και κάνω εγώ "Πού???????" με το βλέμμα πανικόβλητο, να ψάχνει εναγωνίως να τον βρει. Με το που τον εντοπίζω, χωρίς να το σκεφτώ και χωρίς να ελέγχω την αντίδραση και τις κινήσεις μου, βάζω μια τρεχάλα και πάω και πέφτω πάνω του, ενώ ταυτόχρονα κρέμομαι από το λαιμό του. Τώρα που το σκέφτομαι, πάλι καλά που πατούσε σταθερά, γιατί άνετα θα μπορούσαμε να έχουμε σαβουριαστεί στο χώμα. :Ρ
Φιλιά, αγκαλιές, κακό...
Η αλήθεια είναι πως δεν περίμενα να έχω τέτοια αντίδραση... Ναι μεν μου είχε λείψει, αλλά δεν περίμενα να εκδηλωθώ τοιουτοτρόπως!


Τελοσπάντων, αφού τον άφησα επιτέλους από τα χέρια μου (:Ρ) χαιρέτισε και τους υπόλοιπους. Μετά έπρεπε να τον περιμένουμε να πάρει το αδειόχαρτο. Περιμένοντας λοιπόν στην πύλη, τσέκαρα όλους τους φαντάρους μην τύχει και περάσει ο δικός μας και δεν τον δω. Αφού λοιπόν μου είχαν βγει τα μάτια, σε κάποια φάση σκέφτομαι "Πω ρε φίλε...έπηξα με τόσο χακί!" Και στο καπάκι, τρώω την εξής φλασιά: "Φαντάσου... έπηξα εγώ που τους βλέπω ένα μισάωρο... αυτοί που βλέπουν χακί 24/7, πώς ακριβώς την παλεύουν?"

Τα υπόλοιπα είναι ιστορία: γυρίσαμε σπίτι, οι υπόλοιποι αποχώρησαν "διακριτικά" ("βάλε τα κλειδιά από μέσα και τράβα το σύρτη", τάδε έφη η θεία, η οποία μας φιλοξενούσε όλους) και μείναμε μόνοι μας. Τον είδα κάποιες ώρες, αλλά δεν ήταν αρκετές, αφού την επόμενη μέρα, πρωί πρωί με τη δροσούλα, πήρα το αεροπλανάκι απο το Ελευθέριος Βενιζέλος και γύρισα πίσω.

Και κάπως έτσι, λοιπόν, αναμένουμε την επόμενη άδεια.... :)



Τσιμπάτε και ένα τραγουδάκι που κολλάει στην περίσταση



Τετάρτη 1 Δεκεμβρίου 2010

Καλό χειμώνα! Α! Και καλά μυαλά!

Τώρα μάλιστα! Σας επιτρέπω να το πείτε!! :Ρ 
Μπήκε ο χειμώνας λοιπόν! Στα χαρτιά δηλαδή και συγκεκριμένα σε αυτά του ημερολογίου (:Ρ), γιατί ουσιαστικά δεεεεεεεν...!!
Οπότε : Καλό χειμώνα και καλό μήνα να έχουμε παίδες! :)

Στο παρασύνθημα τώρα :
Εντάξει, νομίζω πως το πιάσατε το υπονοούμενο... δεν υπήρχε περίπτωση να κάνω ανάρτηση για να πω "καλό μήνα" μόνο.

So, 1η Δεκέμβρη σήμερα, όπερ μεθερμηνευόμενον ως: 
                                                       
                                          Παγκόσμια ημέρα κατά του AIDS


Δεν θα κάτσω να κάνω διάλεξη, άλλωστε μεγάλα παιδιά είμαστε, (θέλω να) πιστεύω ότι μερικά βασικά πράγματα τα γνωρίζουμε.
Το μόνο που θέλω να πω είναι "Ενημερωθείτε και Προφυλαχτείτε". Το πρώτο είναι δωρεάν και υπάρχει πλέον ΠΑΝΤΟΥ και το δεύτερο αποτελεί διαδικασία δευτερολέπτων... Δηλαδή έλεος.. πόσο ανεύθυνος μπορεί να είναι κάποιος ώστε να μην κάνει τίποτα από τα δυο?



Δεν είχα σκοπό να γράψω πολλά, αλλά ειλικρινά τώρα που τα σκέφτομαι εκνευρίζομαι.  
Πραγματικά θέλω να αρχίσω ανελέητα στα μπουνίδια το οποιοδήποτε 15χρονο (τώρα πια έχουν αρχίσει και πηδιούνται από πιο νωρίς, αλλά τέλοσπάντων...) το οποίο ξέρει μια χαρά να ανοίγει τα πόδια και να παίρνει αβέρτα πίπες, αλλά πάντα αναρωτιέται και μάλιστα εναγωνίως αν μπορεί να μείνει έγκυος από κατάποση σπέρματος... Και η "πλάκα" (γιατί μόνο για πλάκα δεν πρόκειται) είναι πως το μεγαλύτερο τους πρόβλημα είναι μια πιθανή εγκυμοσύνη. Για τα υπόλοιπα, ούτε λόγος! Βασικά, δεν ξέρω αν γνωρίζουν καν την ύπαρξη όλων των υπολοίπων. Πραγματικά εκνευρίζομαι αφάνταστα. Και δεν ξέρω ποιος φταίει για αυτή την κατάντια... Οι γονείς? Οι εκπαιδευτικοί? Η ανύπαρκτη σεξουαλική διαπαιδαγώγιση? 



Sorry κιόλας, αλλά αν πάρω σαν παράδειγμα τον εαυτό μου, δεν φταίει κανείς από τους παραπάνω. Τι εννοώ: Εμένα δεν με ενημέρωσε κανείς, δεν με πήρε κανείς από το χεράκι, ούσα έφηβη, να μου πει "Λόλα μου σήμερα θα μιλήσουμε για το σεξ". Mόνη μου ψάχτηκα πάνω στο θέμα. Με ενδιέφερε να μάθω. Ήθελα να νιώθω ασφάλεια και πίστευα πως η μέγιστη θα μου παρέχονταν μέσω της πληροφόρησης. Αφού πρώτα κατανόησα και εμπέδωσα τη "θεωρία" (προφύλαξη, ασθένειες, ΣΜΝ, AIDS κτλ), μετά προχώρησα στην "πράξη" και μάλιστα έχοντας πλήρη συναίσθηση του "τι", "πως" και "γιατί". 

Εκεί βέβαια που δεν αντέχω την ανευθυνότητα και την ηλιθιότητα είναι σε άτομα που είναι περίπου στην ηλικία μου.. Γιατί, άντε... πες ότι το 15χρονο "δικαιολογείται" (που δεν, αλλά τέλοσπάντων). Εσύ μωρή ηλίθια, είσαι 25 χρονών ΕΝΗΛΙΚΗ μουλάρα, δεν σου κόβει το έρμο? (όπου υπάρχουν "γαλλικά" μπορείτε να αλλάξετε το φύλο και να προσθέσετε τα αντίστοιχα για τους άντρες). Πραγματικά εκεί εξοργίζομαι... Και το κερασάκι στην τούρτα είναι πως ο κύριος προβληματισμός και σε αυτήν την περίπτωση είναι ο ίδιος "Μήπως είμαι έγκυος? Θα πάρω το χάπι της επόμενης μέρας" (Άτσαααααα... ανεβήκαμε και level..!! Τώρα ποιος σε πιάνει κοπελιά! Μπράβο.. Ηλίθια!) Τι να πω? Πραγματικά δεν έχω λόγια! 

Και η πλάκα είναι ότι γνωρίζω μια τέτοια ηλίθια. Η λεγάμενη κάθε φορά που χώριζε τον προηγούμενο και έβρισκε τον επόμενο, ορκιζότανε "Στο υπόσχομαι Λόλα μου ότι από εδώ και πέρα θα χρησιμοποιώ προφυλάξεις". Είχα βαρεθεί να το ακούω. Είναι η ίδια ακριβώς, η οποία μετά από κάποιο αριθμό πηδημάτων, όταν έφτανε η στιγμή που υπήρχε η υπόννοια πως ο άλλος δεν πρόλαβε να τραβηχτεί εγκαίρως, ερχότανε με την αγωνία ζωγραφισμένη στο πρόσωπο να μου κλαφτεί πως έχει καθυστέρηση. Ναι, έχεις καθυστέρηση, αλλά στο μυαλό!!! Χάπατο! Είχα φτάσει σε σημείο να θέλω να της δώσω προφυλακτικά, όταν ήξερα ότι θα βγει με καινούριο γκόμενο. Και υπενθυμίζω: δεν μιλάμε για ανήλικη, μιλάμε για ενήλικη!

Παρακάτω παραθέτω κάποια links που αφορούν τον ιό του AIDS. Ας υπάρχουν εδώ, λίγη παραπάνω πληροφόρηση και γνώση δεν έβλαψε ποτέ κανέναν μας. Και που ξέρεις... ίσως κάποια στιγμή, κάποια κορασίδα πληκτρολογώντας στον θείο Google τη φράση "Είμαι ηλίθια, έκανα σεξ χωρίς προφύλαξη, είμαι άραγε έγκυος?" να βρεθεί εδώ μέσα. Άντε μπας και ανοίξει και τα μάτια της, εκτός από τα πόδια της. Ελπίζω να αντέξει το κράξιμο και να φτάσει μέχρι εδώ που είναι τα links. :Ρ

hiv.humanism.gr (Forum σχετικά με τον ιό του AIDS)


Μπείτε στη σειρά τώρα να σας κεράσω γλειφιτζουράκια, μιας που ήσασταν καλά παιδάκια.. Μην σπρώχνεστε!! Σας βλέπω! 

Update:
Στο youtube, υπάρχει ενα βιντεάκι που είναι πολύ έξυπνο και διδακτικό ταυτόχρονα. Ρίξτε μια ματιά :)