Σάββατο 25 Σεπτεμβρίου 2010

Αϋπνίες...

Για να σηκωθώ εγώ από το κρεββάτι στις 4 τα ξημερώματα και να ανοίξω το λαπτοπ, μάλλον κάτι δεν πάει καλά... Όχι ότι δεν το έχω ξανακάνει, αλλά τώρα κάτι μοιάζει να μη με αφήνει σε ησυχία.
Ναι.. γύρισα από το γάμο, ναι.. πάντρεψα τη φίλη μου, ναι.. πέρασα καλά (αλλά αυτό είναι μια άλλη ανάρτηση την οποία και θα σας χρωστάω..)

Μέσα στη βαλίτσα του γυρισμού όμως, τρύπωσε χωρίς να το καταλάβω και ένα δίλημμα... κάτι το οποίο με τριβέλιζε καιρό, και το οποίο νόμιζα ότι το είχα λύσει, αλλά τελικά φευ... είναι εδώ ξανά και ζητάει απαντήσεις. Και οι απαντήσεις δεν έρχονται.. και θα μου πεις, τι είναι να έρθουν? Τραμ ή τρένο?
Πρώτη φορά νιώθω τόσο μπερδεμένη στη ζωή μου. Σε μια παρόμοια φάση παλιότερα, η απόφαση είχε παρθεί άμεσα και με συνοπτικές διαδικασίες. Πόνεσε πολύ, δε λέω, αλλά τότε ήμουνα σίγουρη για το 100% της ορθότητας της. Τώρα όμως? 

Τώρα τα πράγματα είναι πολύ ζόρικα. Το μυαλό μου έχει σκεφτεί όλες τις πιθανές εκδοχές, αλλά με τίποτα δεν είναι ευχαριστημένο. Και το χειρότερο: για τίποτα δεν είναι σίγουρο. Για κάθε απόφαση, υπάρχει και η αντίστοιχη αμφιβολία. Τις μισώ τις αμφιβολίες. Είναι πάντα εκεί για να σου θυμίζουν την πιθανότητα να φας τα μούτρα σου σε οποιοδήποτε δρόμο και αν διαλέξεις. 

Και να πεις ότι μπορώ να το συζητήσω με κάποιον δικό μου άνθρωπο, μπας και μπορέσω να βγάλω μια άκρη... Εκτός του ότι ήδη ξέρω καλά τις απαντήσεις τους, είναι τέτοιο το πρόβλημα που ό,τι και να μου πουν, ό,τι και να μου υποδείξουν, οι αμφιβολίες θα παραμένουν εκεί να με κοιτάζουν χαιρέκακα και το δίλημμα να περιμένει μια απάντηση, την οποία θα πρέπει να δώσω. Αυτό που με ζορίζει αρκετά είναι το γεγονός ότι ίσως πρόκειται για απόφαση ζωής (αν και εκ πρώτης όψεως δεν φαίνεται ότι το πρόβλημα είναι τέτοιας φύσης) και φοβάμαι... φοβάμαι πολύ να επιλέξω κάτι, που μετά από κάποιο καιρό ίσως το μετανιώσω. Και ξέρω πως αν πρόκειται να μετανιώσω κάτι, στην συγκεκριμένη περίπτωση θα το μετανιώσω πικρά...

Πρέπει να βάλω το μυαλό μου σε μια τάξη... να ζυγίσω όλες τις συνέπειες, να μετρήσω τα συν και τα πλην, να βάλω τις σκέψεις σε κουτάκια. Αλλά όσα κουτάκια και να αρχειοθετήσω, όσες ετικέτες και να κολλήσω, πάντα θα υπάρχει αυτό το ρημάδι το συναίσθημα που έρχεται σαν σίφουνας και στα κάνει όλα ρημαδιό...

Καληνύχτα... 

6 προσπάθειες διάσωσης:

Γιαγιά Αντιγόνη είπε...

Μη κλειδώσεις τα κουτάκια..
Μπορείς να τα ανοίξεις για τις ανατροπές..
Και αν μετανιώσεις σιγά το πράγμα..
Εγγύηση για τις αποφάσεις δεν υπάρχει..δεν είμαι καφετιέρες,, θα είναι όμως δικές σου.

Я верю в Сталина είπε...

Αν βάλεις κουτάκια, ζείς με ασφάλεια αλλά χάνεις τη ζωή. Δεν είναι κακό ούτε και καλό όμως. Μια απόφαση και στάση ζωής είναι και δεν θα σε κατηγορήσει κανείς. Εσύ επιλέγεις το πώς θα ζήσεις :)

elena porcupine είπε...

Όσες φορές κι αν έκανα λίστες με τα υπερ και τα κατά σε κάτι που με απασχολούσε, τελικά έκανα πάντα ότι έλεγε η καρδιά εκείνη την περίοδο!!!

Καλύτερα να μετανιώσεις για κάτι που έκανες παρά για κάτι που δεν έκανες!!!

ΦΟΥΛΗ είπε...

Τι έπαθες κοριτσάκι? πολύ προβληματισμένη γύρισες!!! η τελευταία σου παράγραφος???
καλημέρα σου

gnostosagnostos είπε...

παιρνε αποφασεις και μην σκεφτεσε το μετα...
εξαλου αυτη ειναι η ουσια της ζωης!
αν τα καναμε ολα σωστα θα ειμασταν αλλου....

Λόλα είπε...

@Γιαγια Αντιγονη

Δεν κλειδωνω τα κουτακια...εδω δυσκολευομαι να ταξινομησω πραγματα σε αυτα.. το κλειδωμα ειναι για πολυυυυυ μετα!

Υπεροχη φραση "Εγγυηση για τις αποφασεις δεν υπαρχει, (...)αλλα θα ειναι δικες σου".

Σε ευχαριστω που περνας απο το μπλογκ μου! :)



@μαρκο
Δεν διαφωνω με αυτα που λες. Με βρισκεις απολυτα συμφωνη. Απλα ειναι καποια θεματα στα οποια λογικη και συναισθημα συγκρουονται, και αντε να βρεις ακρη...

Τα φιλια μου δρ! :)



@porcupine
Το θεμα εδω ειναι ομως οτι μαλλον θα ακολουθησουμε τη λογικη αυτη τη φορα και θα δουμε πως θα παει...

Το "καλυτερα να μετανιωσεις για κατι που εκανες κτλ" το λεω κι εγω, απλα ειναι τετοια η φυση του "προβληματος" που και οι 2 επιλογες ειναι σωστες και ταυτοχρονα λαθος.

Φιλακια κοριτσακι! :)



@Φουλη
Ναι... η αληθεια ειναι οτι γυρισα πολυ προβληματισμενη.. και η πλακα ειναι οτι ο προβληματισμος γεννηθηκε την επομενη του γαμου! :Ο
Η τελευταια παραγραφος συμπυκνωνει το χαος που επικρατει στο μυαλο μου αυτη τη στιγμη.

Καλησπερες και φιλι στα μουτρα! :)



@γναν
δυστυχως μερικες αποφασεις δεν ειναι τοσο ευκολο να παρθουν...

Στη δικη μου περιπτωση, δεν τιθεται θεμα "σωστου ή λαθους" με την αυστηρη εννοια. Ειναι κατι σαν επιλογη δρομων: αν διαλεξω τον εναν χανω κατι απο τον αλλον και τουμπαλιν.

Το θεμα ειναι οτι οι απωλειες σε καθε περιπτωση ειναι εξισου σημαντικες για μενα.

Φιλακια... και μην χανεσαι (ξερεις εσυ! :) )