Πάμε πάλι!!!

Χθες πήγα σε ένα πάρτυ...δυστυχώς όχι beach party, αλλά και εκεί πέρασα πολύ ωραία! 

Το πάρτυ ήταν ιντερνετικό.... ναι, ναι!! Οπως το ακούσατε!!

Έγινε με αφορμή το καλοσώρισμα των νέων μελών, στην τρομο-ιντερνετική (κατά το "τρομο-κρατική", you know...) οργάνωση με το όνομα Τα σπάμε και ξεσπάμε !

Διοργανωτής... ποιος άλλος?? Η Κούλα βεβαίως βεβαίως, που ο κώλος της συνέχεια την "τρώει" και δεν μπορεί να κάτσει ήσυχος, άμα δεν διοργανώσει ένα πάρτυ!! (Η Κούλα, όχι ο κώλος!! :Ρ)

Έτσι λοιπόν, το πάρτυ οργανώθηκε στο τσακ-μπαμ και ήταν και λίγο πιο "οικογενειακό", σε σύγκριση με τα προηγούμενα.

Βασικά, εγώ βρέθηκα εκεί από σπόντα... Πώς λέμε "είδα φως και μπήκα"??? Εεεεεε, αυτό. Η αλήθεια είναι ότι δεν σκόπευα να μείνω για πολύ, αλλά τελικά έμεινα!!

Μπήκα που λέτε, και βρίσκω μια κατάσταση λίγο αλλοπρόσαλη: η Φούλη να είναι ημιτσίτσιδη και βρεγμένη (κάποιος την έλουσε με κανένα κουβά νερό, διότι πισίνα δεν είχαμε αυτή τη φορά) και ο Γαυράκος να την έχει ταράξει στην καζούρα και να της λέει να βγει στην πόρτα μπας και μπει κανένας στο πάρτυ. Γενικά όμως, επικρατούσε μια χαλαρή και όμορφη ατμόσφαιρα.. Γέλια, πειράγματα, συζήτηση, πλάκες, όλα τουρλουμπούκι.

Και μιας και η ζέστη ήταν αφόρητη, πάω στο μπαρ μπας και βρω τίποτα να πιω... ο μπαρμαν όμως άφαντος! Ρώταω από εδώ, ρωτάω από εκεί και τελικά μαθαίνω ότι ρόλο μπαρμαν έχει για απόψε ο Γνωστός. Του παραγγέλνω ένα μοχίτο, το οποίο παρεπιπτόντως είχε και κόκκαλα, διότι έκανε μία αιωνιότητα και μια μέρα να φτιαχτεί! :Ρ

Αφού λοιπόν δροσίστηκα άρχισα να μιλάω με την Coffeemug, το Ναύτη (που όλο μιλούσε στο τηλέφωνο - χαχα! σε "έδωσα" :Ρ ), το Πνευματάκι, το Γκρινιάρικο Μαρούλι (που δεν είναι καθόλου γκρινιάρικο) και να λέμε ότι μας κατέβει...

Κάπου εκεί και ενώ ο Γαυράκος ισχυρίζεται ότι είμαι με τους "άλλους" και ότι είμαι ενάντια στη συμμορία τους, η Κούλα με χρίζει μέλος της συμμορίας!!! Αυτό ομολογώ πως δεν το περίμενα!! Τους ευχαρίστησα όλους και όταν ρώτησα αν υπάρχει κάποια τελετή μύησης ή κάτι τέτοιο, μου είπαν κάτι για πίσσα και πούπουλα, κάτι για σπασμένες βιτρίνες, αλλά δεν καταλήξαμε κάπου... (Ούφ! Τη γλίτωσα!!!)

Η ώρα περνούσε και μερικοί άρχισαν να φεύγουν σιγά σιγά... Στο τέλος μείναμε η Κούλα, το Μαρούλι, ο barman (τρομάρα του!) κι εγώ. Μιλήσαμε για κάμποσο, αλλά η Κουλίτα έπρεπε να φύγει.... and then there where three...

Το τι είπαμε δεν περιγράφεται... κι όλο να λέμε, κι όλο να γελάμε και δως του ο Γνωστός να βάζει τα μαρτίνι το ένα μετά το άλλο, αγνοώντας παντελώς την προειδοποίηση της Κούλας να φερθεί όμορφα! :Ρ Και όχι και τίποτα άλλο, αλλά τα πίναμε ξεροσφύρι... ούτε μια ελίτσα, ούτε ένα ξηροκάρπι... τίποτα!! 

Το πως πέρασε η ώρα δεν το καταλάβαμε... Στο τέλος μαλώναμε με τον Γνωστό ποιος θα κλειδώσει. Μαντέψτε ποιος κέρδισε!! Χαχα! Κι ενώ είχε υποκύψει στη γοητεία μου και μου είχε πει πως θα φεύγαμε μαζί το βράδυ, τελικά έπιασε το Μαρούλι από τη μέση και φύγανε αγκαλιασμένοι... Τι να πεις? Άντρες...πεταμένα λεφτά!! :Ρ

Και για του λόγου το αληθές, να και μια φωτογραφία μου την ώρα που κλειδώνω!! 

Παιδιά, πέρασα υπέροχα!

Να το ξανακάνουμε!! ;)

Υ.Γ.: Sorry αν ξέχασα να αναφέρω κάποιους που παρευρίσκονταν στο πάρτυ... :( Αν θέλετε, γράψτε μου το στα σχόλια, για να σας προσθέσω!! :)